Menu
wyszukiwanie poszerzone
Město Jaroměř

Osobistości Jaromierza

Osobistości Jaromierza

Z Jaromierzem powiązanych jest wiele nazwisk ważnych artystów i literatów, którzy w mieście przez jakiś czas mieszkali, tworzyli lub o nim pisali. Jednak nie tylko oni zasługują na nasz podziw i szacunek. Nie wolno nam zapomnieć o bohaterach, którzy w okresie wojen oddali swoje życie lub ryzykowali jego utratę. Pozwalamy sobie zapoznać Państwa z niektórymi z nich.

šímaJosef Šíma (1891–1971)

Rodak z Jaromierza, malarz, osiągnął wielkie znaczenie i uznanie w świecie. W 1920 roku wyjechał do Francji, gdzie poświęcił się artystycznym projektom okien, malował także wzory tkanin. Był członkiem kilku grup artystycznych. Z czasem poświęcił się głównie malowaniu. W 1926 roku otrzymał francuskie obywatelstwo i resztę życia spędził w nowej ojczyźnie. Nigdy nie zapomniał jednak o latach spędzonych w Jaromierzu. Potwierdza to felieton o Jaromierzu z 1961 roku.

 

wagnerJosef Wagner (1901–1957)

Artysta rzeźbiarz i konserwator zabytków, członek sławnej rodziny kamieniarzy. Wiele zabytków kultury w Jaromierzu stworzył wspólnie z najstarszym ze swoich braci, Wacławem (1897–1944). Są to alegorie na budynku polikliniki (1929) i powszechnej kasy oszczędnościowej na rynku (1927). Później, w 1947 roku, Wacław samodzielnie stworzył popiersie Boženy Němcovej przy szkole podstawowej jej imienia.

 

 

Josef Gočár (1880–1945)

Jeden z najbardziej znanych czeskich architektów. Jednym z jego pierwszych projektów jest koncept domu handlowego w Jaromierzu należący do firmy Wenke, w którym obecnie znajduje się Muzeum Miejskie. Budowa obiektu miała miejsce w latach 1910–1911, będąc już pod wpływem ducha kubizmu. Pod względem architektonicznym należy do najcenniejszych budowli miasta. W latach 20-tych stworzył on nowe oblicze Hradca Králové. Ten właśnie zespół architektoniczny, który w czasie powstania był nazywany „salonem republiki“, do dzisiaj jest ceniony przez fachowców z całego świata.

 

 

Karel Meisner (1904–1979)

malarz i grafik, przez wiele lat działał w Jaromierzu, jednak jego szczytowy okres twórczości przypada dopiero na lata po II wojnie światowej.

 


Pavel Albieri (1861–1901)

To był pseudonim literacki Jana Mucka. Już na studiach zamieszczał humorystyczne i historyczne szkice w różnych gazetach. Później pisał do czasopism, m.in. Květy, Světozor, Zlatá Praha itd. Potem założył w Jaromierzu czasopismo Ratibor. Zdecydował się wyjechać za ocean. Po krótkim powrocie połączył definitywnie swoje życie z Ameryką. Z jego dzieł przypnijmy Opowiadania z Kuksu, W niewoli Armidy i inne.

 

 

Jindřich Šob (1860–1948)

Dziś niemal zapomniany, absolwent instytutu nauczycielskiego w Hradcu Králové. Pracował jako nauczyciel w Třebešovie, Opočnie i w Novym Hrádku, później został dyrektorem Szkoły Przemysłowej w Opočnie. Najciekawszym z jego dzieł jest powieść Pod łapą czarnych lisów opisująca rywalizację hrabiego Šporka z jezuitami ze wsi Žireč.

 

 

Antonín Knapp (1843–1887)

Zajmuje ważną pozycję wśród literatów z Jaromierza. W wieku dwudziestu czterech lat został wyświęcony na księdza katolickiego. W latach 1869–1878 działał w Jaromierzu. Jako jeden z pierwszych zaczął bardziej szczegółowo zajmować się historią naszego miasta. Po 12 latach ciężkiej pracy powstało dzieło Dzieje królewskiego miasta-wiana Jaromierza nad Łabą (Paměti královského věnného města Jaroměře nad Labem). Praca ta do dziś jest jedną z podstawowych pomocy historiograficznych dla osób pragnących poznać przeszłość Jaromierza.

 


Ladislav Kriegler (1916–1944)

Po zakończeniu studiów w Akademii Wojskowej w stopniu porucznika artylerii wyjechał do Francji, a po jej szybkiej porażce następnie do Anglii. Wstąpił do wojska brytyjskiego. Walczył w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech, gdzie koło Allis został ciężko ranny.

španielOtakar Španiel (1881–1955)

Rodak z Jaromierza, potomek starej rodziny konwisarzy i grawerów. Został rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Swoje nazwisko rozsławił projektując pierwsze monety czechosłowackie. Wiele z tych projektów zrealizowano.

Josef Wagner (1901–1957)

Artysta rzeźbiarz i konserwator zabytków, członek sławnej rodziny kamieniarzy. Wiele zabytków kultury w Jaromierzu stworzył wspólnie z najstarszym ze swoich braci, Wacławem (1897–1944). Są to alegorie na budynku polikliniki (1929) i powszechnej kasy oszczędnościowej na rynku (1927). Później, w 1947 roku, Wacław samodzielnie stworzył popiersie Boženy Němcovej przy szkole podstawowej jej imienia.

 

 

ivanovMiroslav Ivanov (1929–1999)

Rodak z Josefova, jego ojciec, członek legionów w Rosji, nazywał się pierwotnie Antonín Job. Ukierunkowany był głównie na literaturę faktu. Autor, m.in. książek Zamach na Reinharda Heydricha, Czeski pitawal, czyli królobójstwa itd.

 

 

 

Jan Patrný (1874–1929)

Rodak z Jaromierza, dramatopisarz, autor sztuk dla Teatru Narodowego, teatru Divadlo na Vinohradech i in. Były to przykładowo komedia Łobuz (Ostříž), Miłość do sokoła (Sokolská láska) i inne. Sfilmowania doczekała się gra Mężczyźni się nie starzeją (Muži nestárnou).

 

 

 

Jaroslav Žák (1906–1960)

profesor języka łacińskiego i francuskiego w Gimnazjum Realnym w latach 1936–1946, znany bardziej jako autor powieści humorystycznych. Długoletnia rywalizacja między Jaromierzem i Josefovem zaowocowała powieścią satyryczną Hvězdy nad Roupkovem. Tutaj także powstały słynne powieści ze środowiska studenckiego Studenci i profesorowie (Študáci i kantoři) oraz Podróż w głąb duszy studenta (Cesta do hlubin študákovy duše). Wpływ Jaromierza na jego twórczość literacką zaowocował w planowanej trylogii Koniec starych czasów (Konec starych časů). Powstał niestety tylko pierwszy tom.

  


Ladislav Dvorský (1931–1995)

Jego książka dla dzieci Bubetka i Smítko została wydana w 1978 roku wyłącznie pod warunkiem zmiany autora (podpisał się pod nią Miloš Nesvadba), albowiem przez wiele lat nie wolno było jej opublikować. Wydana pod nazwiskiem prawdziwego autora została dopiero w 1992 roku. Książka opowiada uroczą historię dwóch straszydełek błąkających się po Jaromierzu i okolicy, które autor znał prywatnie jeszcze z czasów służby wojskowej, którą odbył w garnizonie w Jaromierzu.

 

 

Jan Žerovnický (1913–1942)

Po zajęciu Czechosłowacji odchodzi przez Polskę z kraju. Zaciąga się do francuskiego lotnictwa wojskowego. W walkach nad rzeką Manse zostaje zestrzelony. Ukrywa się we francuskiej rodzinie. Za pomocą fałszywych dokumentów uciekł do Algierii. Była to jedyna wolna droga z okupowanej Francji. Udał się do Anglii. Zostaje wcielony jako pilot myśliwca do 56. operacyjnej jednostki szkoleniowej na samolocie typu Hurricane. Latał aż do 7 stycznia 1942 roku, gdy zginał podczas zderzenia dwóch maszyn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Autorem rysunków jest artysta malarz Jiří Škopek.

miasto

Kalendarz

Pon Wt Śr Czw Pt So Ndz
26 27 28 29 30 31 1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30 1 2 3 4 5 6