Późnogotycka, z okresu panowania Jagiellonów szczyci się barokowym ołtarzem Martina Krupki i kryptą z mumiami mieszczan jaromierskich. Do kościoła przylega dzwonnica z bramą, przez którą w średniowieczu prowadził tzw. Szlak Polski.
Świątynia na przestrzeni stuleci kilkakrotnie spłonęła. Podczas pożaru w 1548 roku spłonęła wieża południowa, która znajdowała się w miejscu obecnego budynku urzędu pracy. Północna, tzw. wieża zawiadamiająca, która stała w miejscach drugiego filaru wspierającego w kierunku od dzwonnicy, runęła w 1753 roku.
W 1904 roku świątynia została zrestaurowana przez architekta Čermáka zgodnie z planem architekta Josefa Mockera. W latach 1906–1909 w naprawach brał udział architekt Kamil Hilbert i jednocześnie świątynię wymalowano. W 1928 roku została wyremontowana i wyczyszczona krypta.
Świątynia należy do głównych sakralnych budowli szczytowego czeskiego gotyku i była elementem fortyfikacji miejskich.
Dostępność zabytku
Świątynia jest dostępna dla społeczeństwa podczas imprez, takich jak Noc kościołów, Dni Dziedzictwa Europejskiego itd. Po uzgodnieniu w Centrum Informacji Turystycznej w Jaromierzu można świątynię zwiedzić także poza dniem odbywania wydarzeń kulturalnych.
